Anaconda Kullanarak Kurma

Fedora kurucusu, ana arayüze ek olarak kullanabileceğiniz birkaç pencereyi görüntülemek ve denetlemek için tmux terminal çoklayıcısını kullanmaktadır. Bu pencerelerin her biri farklı bir amaca hizmet eder - kurulum sırasında herhangi bir sorunu gidermek için kullanılabilecek birkaç farklı günlük kaydını görüntüler ve pencerelerden biri, bir önyükleme seçeneği veya Kickstart komutu kullanılarak özel olarak devre dışı bırakılmadığı sürece root ayrıcalıklarına sahip etkileşimli bir kabuk istemi sağlar.

Terminal çoklayıcı birinci sanal konsolda çalışmaktadır. Gerçek kurulum ortamından tmux'a geçmek için Ctrl+Alt+F1 tuşlarına basın. Altıncı sanal konsolda çalışan ana kurulum arayüzüne geri dönmek için Ctrl+Alt+F6 tuşlarına basın.

tmux'u çalıştıran konsolda 5 pencere vardır; içerikleri, onlara erişmek için kullanılan klavye kısayollarıyla birlikte aşağıdaki tabloda açıklanmıştır. Klavye kısayollarının iki bölümden oluştuğunu unutmayın: önce Ctrl+b tuşlarına basın, ardından her iki tuşu da bırakın ve kullanmak istediğiniz pencerenin sayı tuşuna basın.

Sonraki tmux penceresine geçmek için Ctrl+b n, önceki tmux penceresine geçmek için Ctrl+b p tuşlarını da kullanabilirsiniz.

Anaconda, tanılama bilgilerini tmux pencerelerinde görüntülemenin yanı sıra, kurulum sisteminden başka bir yere aktarılabilen birkaç günlük kaydı dosyası oluşturur. Bu günlük kaydı dosyaları, Kurulum Sırasında Oluşturulan Günlük Kaydı Dosyaları bölümünde açıklanmaktadır ve bunları kurulum sisteminden aktarma talimatları, Günlük Kaydı Dosyalarını Kurulum Sisteminden Aktarma bölümünde bulunabilir.

Geçerli ekranı yakalamak için grafiksel kurulum sırasında istediğiniz zaman Shift+Print Screen tuşlarına basabilirsiniz. Bu ekran görüntüleri /tmp/anaconda-screenshots dizinine kaydedilir.

Ayrıca, kurulum işleminin her adımını otomatik olarak yakalamak ve kaydetmek için Kickstart dosyasında autostep --autoscreenshot komutunu kullanabilirsiniz. Ayrıntılar için autostep (isteğe bağlı) - Her Ekrandan Geç bölümüne bakın.

Grafiksel kurucu başladıktan hemen sonra görüntülenen ilk ekran Hoş Geldiniz ekranıdır.

İlk olarak, sol taraftaki sütundan tercih ettiğiniz dili seçin ve ardından sağ taraftaki sütundan yerel ayarınızı seçin. Dilinizi aramak için 70’ten fazla dilin tam listesine bakmak yerine sol alt köşedeki metin giriş alanını kullanabilirsiniz.

Bu ekranda seçtiğiniz dil kurulum sırasında, ayrıca öntanımlı olarak kurulu sistemde kullanılacaktır. Kurulu sistemin dilini daha sonra değiştirebilirsiniz, ancak bu ekranda Devam Et düğmesini tıkladığınızda, geri dönüp kurucunun içinde kullanılan dili değiştiremezsiniz.

Listenin başında öntanımlı olarak bir dil seçilidir. Ağ erişimi bu noktada yapılandırılmışsa (örneğin, yerel ortam yerine bir ağ sunucusundan önyükleme yaptıysanız), önceden seçilen dil, GeoIP modülü kullanılarak otomatik konum algılamaya göre belirlenir. Alternatif olarak, önyükleme komut satırında veya PXE sunucu yapılandırmanızda inst.lang= seçeneğini kullandıysanız, bu dil öntanımlı olarak seçilecektir, ancak yine de değiştirebilirsiniz.

Dilinizi ve yerel ayarınızı seçtikten sonra, seçiminizi onaylamak ve Kurulum Özetine geçmek için Devam düğmesine tıklayın.

Kurulum Özeti ekranı, kurulumun merkezi konumudur. Kurulum sırasında yapılandırılabilen seçeneklerin çoğuna buradan erişilebilir.

Özet ekranı, kategorilere ayrılmış şekilde diğer ekranlara giden birkaç bağlantıdan oluşmaktadır. Bu bağlantılar, grafiksel olarak belirtilen birkaç farklı durumda olabilir:

Özet ekranının altında bir uyarı mesajı görüntülenir ve en az bir öge henüz yapılandırılmamış olduğu sürece Kuruluma Başla düğmesi gri renkte görünür.

Ayrıca her ekranın başlığının altında, o ekranda yapılandırılmış olan ayarları gösteren açıklayıcı bir metin bulunur. Bu metin kırpılmış olabilir; bu durumda, fare imlecinizi üzerine getirin ve tam metne sahip bir araç ipucu görünene kadar bekleyin.

Kurulum için gereken her şeyi yapılandırdıktan sonra, Fedora kurmaya başlamak için Kuruluma Başla düğmesine basabilirsiniz. Bu sizi Yapılandırma ve Kurulum İlerlemesi bölümüne götürecektir. Bu düğmenin altındaki metnin dediği gibi, bu düğmeye basmadan önce sabit sürücünüze hiçbir şey yazılmayacağını unutmayın. İstediğiniz zaman Çık düğmesine basabilirsiniz; bu, kurucuda yaptığınız tüm değişiklikleri atacak ve sistemi yeniden başlatacaktır.

Tarih ve Saat ekranı, sisteminiz için saat ve tarihle ilgili ayarları yapılandırmanıza olanak tanımaktadır. Bu ekran, Hoş Geldiniz Ekranı ve Dil Seçimi bölümünde seçtiğiniz ayarlara göre otomatik olarak yapılandırılır, ancak kuruluma başlamadan önce tarih, saat ve konum ayarlarınızı değiştirebilirsiniz.

İlk olarak, ekranın sol üst köşesindeki açılır menüyü kullanarak Bölge seçiminizi yapın. Ardından, Şehir seçiminizi yapın, veya aynı saat diliminde bulunduğunuz yere en yakın şehri seçin. Belirli bir konumun seçilmesi, Fedora’nın, gün ışığından yararlanma saati için otomatik saat değişiklikleri de dahil olmak üzere, zamanınızın her zaman doğru ayarlanmasını sağlamasına yardımcı olur.

Konumunuzu belirli bir bölgeye ayarlamadan Greenwich Ortalama Saati’ne (GMT) göre bir saat dilimi de seçebilirsiniz. Bunu yapmak için bölgenizi Etc olarak seçin.

Ekranın sağ üst köşesindeki Ağ Saati etiketli anahtar, Ağ Saati Protokolünü (NTP) kullanarak ağ üzerinden saat eşzamanlamasını etkinleştirmek veya devre dışı bırakmak için kullanılabilir. Bu seçeneğin etkinleştirilmesi, sistem internete erişebildiği sürece sistem saatinizi doğru tutacaktır. Öntanımlı olarak, dört NTP havuzu yapılandırılmıştır; anahtarın yanındaki dişli çark düğmesini tıklayarak başkalarını ekleyebilir ve öntanımlıları devre dışı bırakabilir veya kaldırabilirsiniz.

Ağ üzerinden saat eşzamanlamasını devre dışı bırakırsanız, ekranın altındaki denetimler etkin hale gelecek ve geçerli saati ve tarihi elle ayarlayabileceksiniz.

Saat ve tarih ayarlarınızı yapılandırdıktan sonra, Kurulum Özetine dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine basın.

Klavye Düzeni ekranı, sisteminiz için bir veya daha fazla klavye düzeni ayarlamanıza ve bunlar arasında geçiş yapmanıza olanak tanımaktadır. Hoş Geldiniz Ekranı ve Dil Seçimi bölümündeki seçiminize göre bir klavye düzeni otomatik olarak yapılandırılır, ancak bu düzeni değiştirebilir ve kuruluma başlamadan önce başka düzenler ekleyebilirsiniz.

Klavye düzenleri sistem dillerinden ayrı bir ayardır ve bu iki ayarı uygun gördüğünüz şekilde karıştırabilirsiniz.

Ekranın sol yarısı, yapılandırılmış tüm düzenleri listeleyen bir pencere içerir. Düzenlerin görüntülenme sırası önemlidir - düzenler arasında geçiş yapılırken aynı sıra kullanılacaktır ve listelenen ilk düzen sisteminizde öntanımlı olacaktır.

Ekranın sağ tarafındaki metin alanı seçili olan düzeni test etmek için kullanılabilir.

Listedeki bir düzeni vurgulamak için üzerine tıklayabilirsiniz. Listenin altında bir dizi düğme vardır:

İsteğe bağlı olarak, kullanılabilir düzenler arasında geçiş yapmak için kullanılabilecek bir klavye geçiş anahtarı da yapılandırabilirsiniz. Bunu yapmak için ekranın sağ tarafındaki Seçenekler düğmesine tıklayın. Geçiş için bir veya daha fazla tuş veya tuş dizisi yapılandırmanıza olanak tanıyan Düzen Geçişi Seçenekleri iletişim penceresi açılacaktır. Yanlarındaki onay kutularını kullanarak bir veya daha fazla tuş dizisini seçin ve seçiminizi onaylamak için Tamam düğmesine tıklayın.

Klavye düzenlerini ve geçiş anahtarlarını yapılandırmayı tamamladıktan sonra, Kurulum Özetine dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine tıklayın.

Dil Desteği ekranı, sisteminiz için dil ayarlarını yapılandırmanıza olanak tanımaktadır. Öntanımlı dil, Hoş Geldiniz Ekranı ve Dil Seçimi bölümündeki seçiminiz tarafından belirlenir ve bu dil için destek kaldırılamaz. Sadece ek diller ekleyebilirsiniz, bunlar kurulu sistemde kullanılabilir olacaktır, kurulum sırasında değil.

Öntanımlı dili veya kurulum sırasında kullanılan dili değiştirmek isterseniz, sisteminizi ve ardından kurucuyu yeniden başlatmanız ve Hoş Geldiniz Ekranı ve Dil Seçimi bölümünde farklı bir dil seçmeniz gerekmektedir.

Sol panel İngilizce veya Bulgarca gibi kullanılabilir dil gruplarının bir listesini içermektedir. Bir gruptan en az bir dil seçilirse, grubun yanında bir onay işareti görüntülenir ve liste ögesi vurgulanır. Bu, hangi diller için destekleri yapılandırdığınızı kolayca görmenizi sağlar.

Bir veya daha fazla ilave dil desteği eklemek için sol panelde bir gruba tıklayın ve ardından liste ögelerinin yanındaki onay kutularını kullanarak sağ panelde bir veya daha fazla bölgesel çeşidini seçin. Desteğini kurmak istediğiniz tüm diller için bu işlemi tekrarlayın.

Seçimlerinizi yaptıktan sonra, Kurulum Özetine dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine tıklayın.

Kurulum Kaynağı ekranı, paketlerin sisteminize indirilip kurulacağı bir konum (yerel veya ağ üzerinde) belirtmenize olanak tanımaktadır. Bu ekran çoğu durumda otomatik olarak yapılandırılacaktır, ancak ayarlarınızı değiştirebilir veya ek kaynaklar ekleyebilirsiniz.

Aşağıdaki seçenekler kullanılabilir. Hepsinin görüntülenmeyebileceğini unutmayın.

Ayrıca, daha fazla kurulum ortamına ve yazılım eklentisine erişmek için Ek depolar bölümünde ilave depolar belirtebilirsiniz. Kaynakları yapılandırmayı tamamladığınızda, tüm ortamlar ve eklentiler Yazılım Seçimi bölümünde seçilebilecektir.

Bir depo eklemek için + düğmesine tıklayın. Bir depoyu silmek için listeden birini seçin ve - düğmesine tıklayın. Önceki depo listesini geri getirmek (örneğin geçerli ögeleri Kurulum Kaynağı ekranına girdiğiniz sırada mevcut olanlarla değiştirmek) için ok simgesine tıklayın. Bir depoyu etkinleştirmek veya devre dışı bırakmak için, listedeki her ögede bulunan Etkin sütunundaki onay kutusuna tıklayın.

Ek deponuzu adlandırabilir ve bölümün sağ tarafındaki giriş alanlarını kullanarak ağ üzerindeki birincil depoyla aynı şekilde yapılandırabilirsiniz.

Kurulum kaynağınızı seçtikten sonra, Kurulum Özetine dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine tıklayın.

Yazılım Seçimi ekranı bir Temel Ortam ve Eklentiler seçmenize olanak tanımaktadır. Bu seçenekler, kurulum işlemi sırasında sisteminize hangi yazılım paketlerinin kurulacağını belirlemektedir.

Bu ekran yalnızca Kurulum Kaynağı düzgün yapılandırılmışsa ve kurucu paket üst verilerini kaynaktan indirdikten sonra kullanılabilir.

Ortamların ve eklentilerin kullanılabilir olma durumu kurulum kaynağınıza bağlıdır. Öntanımlı olarak, seçimler kurulumu başlatmak için kullandığınız kurulum ortamına bağlıdır; Fedora Server kurulum kalıbında, örneğin Fedora Cloud kalıbından farklı ortamlar ve eklentiler kullanılabilir olacaktır. Farklı ortamlar içeren farklı bir kurulum kaynağı yapılandırarak bunu değiştirebilirsiniz.

Yazılım seçiminizi yapılandırmak için önce ekranın sol tarafında bir ortam seçin. Daha fazlası kullanılabilir olsa bile yalnızca bir ortam seçilebilir. Ardından, ekranın sağ tarafında, her eklentinin yanındaki onay kutularını işaretleyerek kurmak istediğiniz bir veya daha fazla eklentiyi seçin.

Eklentilerin listesi yatay bir çizgi ile iki bölüme ayrılmıştır. Bu çizginin üzerindeki eklentiler seçtiğiniz ortamın bir parçası olarak tanımlanır; farklı bir ortam seçerseniz, burada bulunan eklentiler değişecektir. Ayırıcının altında görüntülenen eklentiler seçtiğiniz ortama özgü değildir.

Ortamlar ve eklentiler, kurulum kaynağınızdaki bir comps.xml dosyası kullanılarak tanımlanır (örneğin, tam Fedora Server kurulum DVD’sindeki repodata/ dizininde). Belirli bir ortamın veya eklentinin bir parçası olarak hangi paketlerin kurulacağını tam olarak görmek için bu dosyayı inceleyin. comps.xml dosyası hakkında daha fazla bilgi için, %packages (gerekli) - Paket Seçimi bölümüne bakın.

Yazılım seçiminizi yapılandırmayı tamamladıktan sonra, Kurulum Özetine dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine tıklayın.

Kurulum Hedefi ekranı, depolama seçeneklerini - yani Fedora kurulumunuz için kurulum hedefi olarak kullanılacak diskleri yapılandırmanıza olanak tanımaktadır. Kurulumun devam edebilmesi için her zaman en az bir disk seçilmelidir.

Linux’ta disk bölümlendirmenin arkasındaki teori ve kavramlar hakkında bilgi için, Tavsiye Edilen Bölümlendirme Düzeni bölümüne bakın.

Ekranın üst kısmında, yerel olarak kullanılabilir tüm depolama aygıtları (SATA, IDE ve SCSI sabit sürücüler, USB flash sürücüler vb.) Yerel Standart Diskler bölümünde görüntülenmektedir. Yerel diskler kurucu başlatıldığında algılanmaktadır - kurulum başladıktan sonra bağlanan depolama aygıtları gösterilmeyecektir.

Ek yerel depolama aygıtlarını yapılandırmanız gerekiyorsa, Bölümlendirmeyi yapılandıracağım seçeneğini seçin ve Elle Bölümlendirme bölümüne geçmek için Bitti düğmesine basın. Ardından, kurulum sırasında kullanılabilir olmasını istediğiniz yeni sabit sürücüleri bağlayın ve ekranın sol tarafındaki bağlama noktaları listesinin altındaki denetimler kümesinde dairesel bir okla işaretlenmiş düğmeye basın. Açılan iletişim penceresinde Diskleri Yeniden Tara düğmesine basın ve tarama işlemi tamamlanana kadar bekleyin. Ardından, Kurulum Hedefi bölümüne dönmek için Tamam düğmesine basın; yenileri de dahil olmak üzere algılanan tüm diskler Yerel Standart Diskler bölümünde görüntülenecektir.

Aşağıdaki Özelleşmiş Diskler ve Ağ Diskleri bölümü, yapılandırılmış olan gelişmiş ağ depolamasını (iSCSI ve FCoE diskleri gibi) göstermektedir. Bu ekranı ilk açtığınızda, otomatik olarak algılanamayacakları için böyle bir aygıt görüntülenmeyecektir; ağ depolama aygıtlarını aramak için Disk ekle düğmesine basın ve Kurulum Hedefi - Özelleşmiş Diskler ve Ağ Diskleri bölümü ile devam edin. Yapılandırdığınız tüm ağ depolama alanları, yerel disklerin yukarıda gösterildiği gibi Özelleşmiş Diskler ve Ağ Diskleri bölümünde görünecektir.

Fedora kurmak için kullanılacak tüm depolama aygıtları, üzerinde beyaz bir onay işareti bulunan siyah bir daire simgesine sahiptir. Bu simgeyle işaretlenmeyen diskler kurulum sırasında kullanılmayacaktır - otomatik bölümlendirmeyi seçerseniz yok sayılacaktır ve elle bölümlendirmede kullanılamayacaktır.

Fedora kurmak istediğiniz tüm diskleri seçtikten sonra, Diğer Depolama Seçenekleri bölümündeki iki seçenekten birini seçin:

Ayrıca, Verilerimi şifrele seçeneğini de seçebilirsiniz; bu, Linux Unified Key Setup (LUKS) kullanarak sistemi önyüklemek için gerekli olanlar (/boot gibi) dışındaki tüm bölümleri şifreleyecektir. Sabit sürücünüzü şifrelemeniz önerilir. LUKS şifrelemesi hakkında ayrıntılı bilgi için, https://docs.fedoraproject.org/ adresindeki [citetitle]_Fedora Güvenlik Kılavuzuna bakın.

Seçili depolama aygıtlarından hangisinin önyükleyiciyi içereceğini belirlemek için, ekranın sol alt köşesindeki Tam disk özeti ve önyükleyici bağlantısını tıklayın ve Önyükleyici Kurulumu bölümündeki talimatları izleyin. Çoğu durumda önyükleyiciyi öntanımlı konumda bırakmak yeterli olsa da, bazı yapılandırmaların (örneğin, başka bir önyükleyiciden zincirleme yükleme gerektiren sistemler) önyükleme sürücüsünün elle belirtilmesini gerektireceğini unutmayın.

Depolama aygıtlarını seçtikten sonra, otomatik ve elle bölümlendirme arasında tercih yapın, şifrelemeyi ve önyükleyici konumunu yapılandırın, ekranın sol üst köşesindeki Bitti düğmesine basın. Ardından, ayarlarınıza bağlı olarak aşağıdakiler gerçekleşecektir:

Kurulum Hedefi ekranının bu kısmı, iSCSI ve FCoE depolama gibi yerel olmayan depolama aygıtlarını yapılandırmanıza olanak tanımaktadır. Bu bölüm çoğunlukla ağa bağlı disklere ihtiyaç duyan ileri düzey kullanıcılar için faydalı olacaktır. Yerel sabit disklerin kurulumuyla ilgili talimatlar için Kurulum Hedefi bölümüne bakın.

Ekran, kullanılabilir tüm (keşfedilen) ağ depolama aygıtlarının bir listesini içermektedir. Ekran ilk kez açıldığında, ağ depolama alanı keşfedilmediği için liste çoğu durumda boş olacaktır - bir Kickstart dosyası kullanarak ağ disklerini yapılandırmazsanız kurucu bunu keşfetmeye çalışmaz.

Aramak ve kurulumda kullanmak için ekrana bir veya daha fazla depolama aygıtı eklemek için, ekranın sağ alt köşesindeki iSCSI Hedefi Ekle veya FCoE SAN Ekle düğmesine tıklayın ve eklemek istediğiniz ağ depolama türüne bağlı olarak iSCSI Hedefi Ekle veya FCoE SAN Ekle bölümündeki talimatları izleyin.

Kurucu tarafından başarıyla keşfedilen ve yapılandırılan ağ depolama aygıtları, Ad, WWID, Model ve Hedef gibi tanımlayıcı bilgilerle birlikte ana listede görüntülenecektir. Listeyi belirli bir sütuna (örneğin WWID) göre sıralamak için sütunun başlığına tıklayın.

Listenin üstünde farklı bilgiler gösteren üç sekme vardır:

Üzerinde bulunduğunuz sekmeye bağlı olarak, Filtreleme Ölçütü alanını kullanarak keşfedilen aygıtları filtreleyebilirsiniz. Bazı filtreleme seçenekleri, keşfedilen aygıtlara göre otomatik olarak doldurulur (örneğin, Filtreleme Ölçütü: Sağlayıcı seçeneğini seçerseniz, keşfedilen tüm aygıtların tüm sağlayıcılarını gösteren başka bir açılır menü görünecektir). Diğer filtreler için (örneğin WWID ile filtreleme yaparken) sizden bir girdi beklenir ve açılır menü yerine size bir metin giriş alanı sunulur.

Listede (nasıl filtrelendiğine bakılmaksızın), her aygıt sol tarafında bir onay kutusuyla birlikte ayrı bir satırda gösterilir. Kurulum işlemi sırasında aygıtı kullanılabilir hale getirmek için onay kutusunu işaretleyin; bu, bu aygıtın (düğüm) Kurulum Hedefi ekranındaki Özelleşmiş Diskler ve Ağ Diskleri bölümünde gösterilmesini sağlayacaktır. Burada, diski bir kurulum hedefi olarak seçebilir ve elle veya otomatik bölümlendirme ile devam edebilirsiniz.

Kurulum sırasında kullanılabilir hale getirilecek depolama aygıtlarını seçtikten sonra, Kurulum Hedefine dönmek için Bitti düğmesine tıklayın.

Elle Bölümlendirme ekranı, Fedora sisteminiz için elle bir depolama yapılandırması oluşturmanıza olanak tanır ve sisteminizin depolama alanı üzerinde size daha fazla denetim imkanı verir.

Hem Linux hem de diğer işletim sistemleri için diğer kurucuların çoğunda, disk bölümlendirme genellikle "aşağıdan yukarıya" bir yaklaşım benimser. Bu kurucularda, önce LVM fiziksel birimleri gibi altta yatan aygıtları oluşturursunuz, ardından bunların üzerine LVM gibi bir düzen oluşturursunuz, ardından mantıksal birimlerin üzerinde dosya sistemleri oluşturursunuz ve son adım genellikle her birim için bir bağlama noktası atamaktır.

Anaconda tam tersi bir yaklaşım kullanır. İlk olarak, ihtiyacınız olan tüm ayrı bağlama noktalarını oluşturursunuz ve bunları oluşturmak için gereken her şey (bir birim grubu, onun içindeki mantıksal birimler ve birim grubunun yer alacağı fiziksel birimlerin oluşturulması) otomatik olarak gerçekleştirilir. Daha sonra otomatik ayarları istediğiniz gibi düzenleyebilirsiniz.

Elle Bölümlendirme ekranını ilk açtığınızda sol taraftaki sütun, Kurulum Hedefi bölümünde kurulum hedefleri olarak seçtiğiniz tüm disklerde önceden var olan tüm bölümleri görüntüleyecektir. Seçilen disklerin hiçbiri bir bölüm içermiyorsa, size şu anda hiçbir bağlama noktasının olmadığını bildiren bir mesaj görünecektir.

Burada, LVM veya BTRFS gibi bir bölümlendirme şeması seçebilir ve kurucudan basit bir bölümlendirme düzeni oluşturmasını istemek için Otomatik olarak oluşturmak için buraya tıklayın seçeneğine tıklayabilirsiniz; bu düzen Tavsiye Edilen Bölümlendirme Düzeni bölümünde açıklanan yönergeleri izler. Oluşturulan düzen, bölüm/birim boyutlarının toplam kullanılabilir alan miktarına göre otomatik olarak belirlendiği basit bir düzendir.

Bir bağlama noktası eklemek için + düğmesine tıklayın. Açılan iletişim penceresinde, / veya /home gibi bir bağlama noktası ve bağlama noktası için istenen kapasiteyi (10GB veya 500MB gibi) seçin. Bağlama noktasını belirtmenin zorunlu olduğunu, ancak bu noktada kapasiteyi belirtmenin gerekli olmadığını unutmayın; bu, o anda kullanılabilir alanın izin verdiğinden daha büyük olmasını istediğiniz bir bağlama noktası eklerken faydalıdır. Ardından, öntanımlı ayarları kullanarak (yani mantıksal birim olarak oluşturulacak ve zaten mevcut değilse yeni bir birim grubu oluşturulacaktır) listeye eklemek için Bağlama noktası ekle düğmesine tıklayın.

Ardından, sol taraftaki listeden yeni oluşturulan bağlama noktasını seçin. Ekranın sağ tarafında bağlama noktasını, fiziksel olarak bulunacağı aygıtı, kapasitesini, dosya sistemini vb. değiştirmenize olanak tanıyan bir dizi denetim görüntülenecektir. Herhangi bir ayarı değiştirdiğinizde, Ayarları Güncelle düğmesine basın. sağ altta. Bu, değiştirilen yapılandırmayı kaydedecektir; ardından başka bir bağlama noktası oluşturabilir veya mevcut farklı bir noktayı seçip ayarlarını düzenleyebilirsiniz.

Bir bağlama noktasını kaldırmak için listeden seçin ve aşağıdaki - düğmesine basın.

Depolamanızı yapılandırmanın tam adımları, özel ihtiyaçlarınıza ve sistem yapılandırmanıza bağlıdır. Özel düzenler oluşturma adımları bu bölümün ilerisinde daha ayrıntılı olarak açıklanmaktadır. Başlamadan önce, disklerinizi Fedora için bölümlendirmeye yönelik gereksinimler ve ipuçlarının bir listesi için Tavsiye Edilen Bölümlendirme Düzeni ve Bölümlerle İlgili Tavsiyeler bölümlerini de incelemelisiniz.

Mevcut bağlama noktaları listesinin altında, depolama aygıtlarınızda ne kadar boş alan kaldığını ve toplam ne kadar alana sahip olduklarını gösteren iki alan vardır.

Seçili olan depolama aygıtlarının bir özetini görüntülemek için X depolama aygıtı seçildi seçeneğine tıklayın; bu, daha karmaşık depolama düzenlerinde yönlendirme konusunda size yardımcı olabilir. Burada görüntülenen aygıtlar, Kurulum Hedefi bölümünde seçmiş olduğunuz aygıtlardır. Yapılandırmanıza herhangi bir depolama aygıtı eklemek veya çıkarmak isterseniz, o ekrana dönün ve seçiminizi değiştirin.

Depolama yapılandırmasını Elle Bölümlendirme ekranını en son açtığınız zamanki durumuna sıfırlamak için istediğiniz zaman sağ alt köşedeki Tümünü Sıfırla düğmesine basabilirsiniz. Bu, depolama yapılandırmasını değiştirirseniz, ekrandan ayrılırsanız ve ardından geri gelirseniz, Sıfırla düğmesinin yapılandırmayı zaten değiştirilmiş olan durumuna sıfırlayacağı ve yalnızca son zamanlarda yaptığınız değişiklikleri atacağı, kurucuyu önyükledikten sonra depolama yapılandırmasında yapılan tüm değişiklikleri atmayacağı anlamına gelir.

Tüm değişiklikleri iptal etmek ve ayrıca kurucu başladığında algılanmayan yeni diskleri tespit etmek için (bu, genellikle başlattıktan sonra yeni bir disk taktığınızda olur), ekranın sol tarafında bağlama noktaları listesinin altındaki denetimler kümesinde dairesel bir okla işaretlenen düğmeye basın. Açılan iletişim penceresinde Diskleri Yeniden Tara düğmesine basın ve tarama işlemi tamamlanana kadar bekleyin. Ardından, Kurulum Hedefi bölümüne dönmek için Tamam düğmesine basın; yenileri de dahil olmak üzere algılanan tüm diskler Yerel Standart Diskler bölümünde görüntülenecektir.

Sistem depolama alanınızı yapılandırmayı bitirdikten sonra, yapılandırmayı kaydetmek ve Kurulum Özeti ekranına dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine basın. Bu noktada kurucu, depolama yapılandırmanızın geçerli olup olmadığını denetleyecektir. Bir hata tespit edilirse, ekranın altında bir mesaj görüntülenecektir. Ne tür bir hatanın tespit edildiğini açıklayan bir iletişim penceresi açmak için mesaja tıklayın (örneğin, / boot dizinini bir Btrfs alt birimine koydunuz veya sisteminiz gerektirdiği halde bir BIOS Önyükleme bölümü oluşturmadınız).

Böyle bir mesaj görüntülenirse, geri dönün ve kurucu tarafından bulunan sorunları düzeltin; aksi takdirde kuruluma devam edemezsiniz. Yine de Kurulum Özeti ekranına dönmek için tekrar Bitti düğmesine basabilirsiniz, ancak depolama yapılandırma hatası gerçek kurulum sürecini başlatmanızı engelleyecektir.

Herhangi bir hata mesajı görüntülenmezse ve bu ekranı son ziyaretinizden bu yana herhangi bir değişiklik yaptıysanız, yaptığınız değişikliklerin ayrıntılı bir listesini görüntüleyen bir özet iletişim kutusu görünecektir. Listeyi gözden geçirin ve Kurulum Özeti ekranına ilerlemek için Değişiklikleri Kabul Et, daha fazla değişiklik yapmak istiyorsanız İptal Et ve Özel Bölümlendirmeye Dön düğmesine tıklayın.

Bu ekranı kurulu sistemde Kdump etkinleştirilip etkinleştirilmeyeceğini ve etkinleştirilirse onun için ne kadar bellek ayrılacağını seçmek için kullanın.

Kdump, bir sistem çökmesi olması durumunda, hata anında sistem belleğinin içeriğini yakalayan bir çekirdek çökme döküm mekanizmasıdır. Yakalanan bu bellek daha sonra çökmenin nedenini bulmak için analiz edilebilir. Kdump etkinleştirilirse, sistem belleğinin (RAM) küçük bir kısmının kendisine ayrılmış olması gerekir. Bu ayrılmış belleğe ana çekirdek tarafından erişilemeyecektir.

Kurulu sistemde Kdump etkinleştirmek için Etkin seçeneğini işaretleyin. Ardından, Otomatik ya da Elle bellek ayırma ayarlarından birini seçin ve Elle seçeneğini seçtiyseniz, megabayt cinsinden ayrılacak bellek miktarını Ayrılacak bellek alanına girin.

Ayırmanız gereken bellek miktarı, sisteminizin mimarisine (örneğin, AMD64 ve Intel 64’ün IBM Power’dan farklı gereksinimleri olacaktır) ve toplam sistem belleği miktarına göre belirlenir. Çoğu durumda, otomatik ayırma yeterli olacaktır. Elle ayarlamakda ısrar ediyorsanız, yönergeler için Red Hat Enterprise Linux 7 Çekirdek Çökme Dökümü Kılavuzuna bakın. Bu belge ayrıca Kdump'ın nasıl çalıştığı, ek ayarların nasıl yapılandırılacağı ve kaydedilen bir çökme dökümünün nasıl incelenebileceği hakkında daha ayrıntılı bilgiler içermektedir.

Ayırma miktarı giriş alanının altındaki Kullanılabilir Sistem Belleği değeri, seçtiğiniz RAM miktarı ayrıldıktan sonra ana sisteminiz için erişilebilir olacak bellek miktarını gösterir.

Kdump ayarlarını yapılandırdıktan sonra, Kurulum Özeti ekranına dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine tıklayın.

Ağ & Ana Makine Adı ekranı, ağ arayüzlerini yapılandırmak için kullanılır. Burada seçilen seçenekler hem kurulum sırasında (gerekirse uzak bir konumdan paketleri indirmek gibi görevler için) hem de kurulu sistemde kullanılabilir olacaktır.

Yerel olarak erişilebilir arayüzler, kurulum programı tarafından otomatik olarak algılanır ve elle eklenemez veya silinemez. Algılanan tüm arayüzler ekranın sol tarafında listelenir. Geçerli yapılandırmasını (IP ve DNS adresi gibi) görüntülemek için listedeki bir arayüze tıklayın; ayrıntılar ekranın sağ tarafında görüntülenir.

Arayüz listesinin altında iki düğme vardır. xref:install/Installing_Using_Anaconda.adoc#sect-installation-gui-network-configuration-virtual-interface[Sanal Ağ Arayüzü Ekleme} bölümünde açıklandığı gibi bir sanal ağ arayüzü (Team, Bond veya VLAN) eklemek için + düğmesini kullanın. Önceden oluşturulan bir sanal arayüzü kaldırmak için, onu listeden seçin ve - düğmesine tıklayın.

IP adresleri, DNS sunucuları veya mevcut bir arayüz (hem sanal hem de fiziksel) için yönlendirme yapılandırması gibi ayarları değiştirmek için, sol bölmede arayüzü seçin ve ekranın sağ alt köşesindeki Yapılandır düğmesine tıklayın. Kullanılabilir ayarlar, Ağ Arayüzü Yapılandırmasını Düzenleme bölümünde açıklanmaktadır.

Seçili olan arayüzü etkinleştirmek veya devre dışı bırakmak için sağ üst köşedeki AÇIK/KAPALI anahtarını kullanın.

Bağlantılar listesinin altında, Ana makine adı giriş alanına bu bilgisayar için bir ana makine adı girin. Ana makine adı, anamakineadı.etkialanıadı biçiminde bir tam nitelikli etki alanı adı (fully-qualified domain name) (FQDN) veya etki alanı adı olmayan kısa bir ana makine adı olabilir. Çoğu ağda, bağlı sistemlere otomatik olarak bir etki alanı adı sağlayan Dinamik Ana Makine Yapılandırma Protokolü (Dynamic Host Configuration Protocol) (DHCP) hizmeti bulunur; DHCP hizmetinin bu makineye etki alanı adı atamasına izin vermek için yalnızca kısa ana makine adını belirtin.

Kurulum Özetinde gerekli tüm ögeleri yapılandırmayı bitirdikten ve Kuruluma başla düğmesine bastıktan sonra Yapılandırma ekranı görüntülenir. Bu noktadan sonra kurulum işlemi fiilen başlar ve seçtiğiniz disklerde değişiklikler yapılır. Kurulum Özeti ekranına geri dönmek ve orada yapılandırılan herhangi bir ayarı değiştirmek mümkün değildir; bunu yapmanız gerekirse, kurulum işleminin bitmesini beklemeniz, sisteminizi yeniden başlatmanız, oturum açmanız ve ayarlarınızı kurulu sistemde değiştirmeniz gerekir.

Ekranın üst kısmında, kimlik doğrulama ayarlarını yapılandırmanıza olanak tanıyan iki ek seçenek vardır - root parolası ve ek bir kullanıcı hesabı. Kurulumu tamamlamak için root parolasının yapılandırılması gereklidir; bir kullanıcı hesabı oluşturmak atlanabilir. Bunu yaparsanız, kurulum tamamlandıktan ve sisteminiz yeniden başlatıldıktan sonra sizden root olmayan bir kullanıcı hesabı oluşturmanız istenecektir.

Ekranın alt kısmında bir ilerleme çubuğu ve kurulumun o andaki ilerlemesini size bildiren bir mesaj gösterilir. Kurulum tamamlandığında ve root parolası ayarlandığında, bilgisayarınızı yeniden başlatmak ve yeni yüklenen Fedora sisteminizde oturum açmak için Yapılandırmayı bitir düğmesine basabilirsiniz.

Root Parolası ekranı, sisteminiz için root parolasını yapılandırmak için kullanılır. Bu parola yazılım paketlerinin kurulması ve güncellenmesi ile ağ ve güvenlik duvarı ayarları, depolama seçenekleri gibi sistem genelindeki yapılandırmaların değiştirilmesi ve kullanıcıların, grupların ve dosya izinlerinin eklenmesi ve değiştirilmesi gibi sistem yönetimi görevleri için kullanılan yönetici (süper kullanıcı olarak da bilinir) hesabında oturum açmak için kullanılacaktır.

root hesabı, kurulum sırasında her zaman oluşturulacaktır. Ancak, Kullanıcı Oluştur ekranında her zaman normal bir kullanıcı hesabı da oluşturmalı ve sistemde oturum açmak için bu hesabı kullanmalısınız. Yönetici hesabına yalnızca yönetici erişimi gerektiren bir görevi gerçekleştirmeniz gerektiğinde geçiş yapın.

Güçlü bir parola seçtikten sonra, bunu Root Parolası alanına girin. Yazdığınız karakterler güvenlik gerekçesiyle nokta olarak görüntülenecektir. Ardından, doğru bir şekilde girdiğinizden emin olmak için Onayla alanına aynı parolayı yazın. Girilen her iki parola da aynı olmalıdır.

Siz girerken parolanız değerlendirilecek ve kurucu parolanın sağlamlığını belirleyecektir. Kurucu parolanızın zayıf olduğunu düşünürse, ekranın alt kısmında seçtiğiniz parolanın hangi yönünün yetersiz olduğunu açıklayan bir mesaj görünecektir. Örneğin:

Yukarıdakine benzer bir mesaj görünürse, farklı ve daha sağlam bir parola seçmeniz şiddetle tavsiye edilir.

Süper kullanıcı parolasını yapılandırdıktan sonra, Yapılandırma ve Kurulum İlerlemesi ekranına dönmek için sol üst köşedeki Bitti düğmesine tıklayın. Zayıf bir parola seçtiyseniz, düğmeye iki kez basmanız gerekir.

Kullanıcı Oluştur ekranı, kurulum sırasında bir normal (root olmayan) kullanıcı hesabı oluşturmak ve yapılandırmak için kullanılabilir. Burada yalnızca bir kullanıcı hesabı yapılandırılabilir; daha fazla hesaba ihtiyacınız varsa kurulum tamamlanana kadar bekleyin, sisteminizi yeniden başlatın ve ardından bir terminalde useradd komutunu ya da kullanıcı hesaplarını yönetmek için bir grafiksel yardımcı programı (örneğin, GNOME Ayarlar menüsündeki Kullanıcılar ekranı) kullanarak diğer hesapları oluşturun.

Bir kullanıcı hesabı yapılandırmak için, Tam ad (örneğin, John Smith) ve Kullanıcı adı (örneğin, jsmith) alanlarını doldurun. Kullanıcı adı bir komut satırından oturum açmak için kullanılacaktır; bir grafiksel ortam kurarsanız, grafiksel oturum açma yöneticiniz Tam ad alanındaki değeri kullanacaktır.

Bu hesabı kullanmak için parola gerektir onay kutusunun işaretlendiğinden emin olun, bu hesap için kullanmak istediğiniz parolayı Parola alanına girin. Yazdığınız karakterler güvenlik gerekçesiyle nokta olarak görüntülenecektir. Ardından, doğru bir şekilde girdiğinizden emin olmak için aşağıdaki Parolayı onayla alanında aynı parolayı tekrarlayın. Girilen her iki parola da aynı olmalıdır.

Siz girerken parolanız değerlendirilecek ve kurucu parolanın sağlamlığını belirleyecektir. Kurucu parolanızın zayıf olduğunu düşünürse, ekranın alt kısmında seçtiğiniz parolanın hangi yönünün yetersiz olduğunu açıklayan bir mesaj görünecektir. Örneğin:

Yukarıdakine benzer bir mesaj görünürse, farklı ve daha sağlam bir parola seçmeniz şiddetle tavsiye edilir.

Bu kullanıcıyı yönetici yap onay kutusu, oluşturduğunuz kullanıcıya (bu kullanıcıyı wheel grubuna ekleyerek) yönetici hakları verir, bu da bu kullanıcının root parolası yerine sadece kendi parolası ile normalde yalnızca root kullanıcısının yapabileceği görevleri gerçekleştirmek için sudo komutunu kullanmasına izin verir. Bunun kullanımı daha kolay olabilir, ancak aynı zamanda bir güvenlik riski de oluşturabilir.

Ek ayarlar için, parola giriş alanlarının altındaki Gelişmiş düğmesine tıklayın. Gelişmiş Kullanıcı Yapılandırma başlıklı yeni bir iletişim penceresi açılacaktır. Bu iletişim penceresi aşağıdaki bölümde açıklanmaktadır.